Соңғы жылдары Қазақстанның ойын бизнесі жерүсті казино санының шектеулі болуына байланысты айтарлықтай қиындықтарға тап болды. Қазіргі таңда елде небәрі алты казино жұмыс істейді: олардың бесеуі — Конаев қаласында, ал біреуі — Бурабай курорттық аймағында орналасқан. Бұл ойын нысандарының саны мемлекеттік саясаттың әсерімен қалыптасты, себебі билік бұл саланы қолдаудың орнына, керісінше, жерүсті казиноға қойылатын талаптарды күшейтті.

Мұндай жағдай тек саланың ғана емес, елдің туристік әлеуетінің, әсіресе люкс сегментінің дамуына да кедергі келтіреді. Конаевтағы казинолар интерьері бойынша шетелдік нұсқалардан кем түспегенімен, олар орташа деңгейдегі ойыншыларға бағытталуға мәжбүр. Жоғары салық мөлшерлемелері олардың қызмет түрлерін кеңейтуге инвестиция салуына мүмкіндік бермейді. Мысалы, танымал шеф-поварлардың асхана мәзірін енгізу немесе әлемдік жұлдыздардың концерттерін ұйымдастыру секілді қызметтер қолдануға келмей отыр. Бұл өз кезегінде шетелдік туристер үшін тартымдылықты төмендетеді.

2007 жылы ойын нысандарының арнайы аймақтарға көшірілуі әлемдік тәжірибеге сай саланы дамыту жолындағы дұрыс қадам болар еді. Алайда кейінгі салық өзгерістері саланың дамуына кері әсер етіп, Қазақстанның шетелдік клиенттер үшін тартымдылығын төмендетті. Айта кетсек, осы өзгерістерге дейін Алматы қаласының өзінде шамамен 40 казино болған, олар шетелдік ойын әуесқойларының сұранысын толық қанағаттандыратын.

Осы өзгерістер аясында Қырғызстанда ойын бизнесінің заңдастырылғанын атап өткен жөн. Иссык-Куль жағалауында бұл саланы дамыту үшін қолайлы жағдайлар жасалды. Бұл шешім шетелдік туристердің ойын-сауықты көрші елден іздеуіне әкелуі мүмкін.

Осылайша, Қазақстан офлайн-казиноға қатысты өз саясатын қайта қарастыру міндетімен бетпе-бет келіп отыр. Бұл тек саланы сақтап қалу үшін ғана емес, елдің туристік тартымдылығын арттыру үшін қажет. Ол үшін салық саясатына икемді тәсіл қажет және ойын нысандарының қызмет сапасын кеңейту мен жақсартуға инвестиция салуға жағдай жасау қажет. Сала халықаралық туристік қауымдастық үшін қайтадан бәсекеге қабілетті болу үшін мемлекеттік қолдауға мұқтаж.